1 listopada Polacy powszechnie odwiedzają cmentarze, groby bliskich oraz ważnych postaci życia publicznego. To także czas rodzinnych spotkań, a dla wielu osób – modlitwy.
Obchodzona dziś chrześcijańska uroczystość poświęcona jest czci wszystkich zmarłych świętych. W dniu tym przypomina się nie tylko osoby oficjalnie uznane za święte i takimi ogłoszone, ale też ludzi, których życie nacechowane było świętością.
Tradycja dnia Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom za wiarę, a jej korzenie sięgają IV wieku. Jako osobne święto w Kościele katolickim ogłosił je w 935 r. papież Jan XI. Jest to też uroczystość obchodzona w ramach innych systemów wyznaniowych, a także zwyczaj praktykowany przez osoby bezwyznaniowe, mający być wyrazem pamięci oraz oddania szacunku zmarłym.
Warto tu podkreślić, że to nie dzisiejsze święto, a przypadające na 2 listopada Zaduszki są faktycznym Świętem Zmarłych. Ponieważ jednak dniem wolnym od pracy jest tylko 1 listopada, powszechne obchody Dnia Zadusznego przesunęły się na dzień pierwotnie poświęcony pamięci świętych. Dlatego zwyczajowo to dzisiaj ludzie odwiedzają groby ważnych dla nich osób.
W polskiej tradycji Zaduszki nakładają się na przedchrześcijańską jeszcze obrzędowość, opisaną m. in. w II części „Dziadów” Adama Mickiewicza, w której dusze zmarłych powracały do swoich dawnych siedzib, a rolą żywych było ich należyte ugoszczenie. Jesienne dziady obchodzone były w noc z 31 października na 1 listopada i stanowiły preludium do obchodzonego w okolicach 2 listopada święta zmarłych. Z kolei dla chrześcijan Dzień Zaduszny to czas modlitwy za zmarłych współwyznawców.