Tym razem w kinie Helios w ramach cyklu Kultura Dostępna będzie można obejrzeć film „Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham”.
Konkurs rozstrzygnięty. Bilety wygrali Monika i Marcin Zwardoń. Gratulujemy!
Film „Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham” będzie można obejrzeć w lubińskim Heliosie już jutro, 10 sierpnia, o godzinie 18.
Kultura Dostępna to projekt, dzięki któremu szerokie grono odbiorców może zapoznać się z polską sztuką filmową. Jednocześnie zniwelowana została jedna z głównych barier w dostępie do kina, jaką jest wysoka cena biletów.
Operatorem projektu Kultura Dostępna jest Narodowe Centrum Kultury. Systemowe rozwiązanie służyć ma niwelowaniu barier kompetencyjnych, finansowych, szczególnie dla grup narażonych na wykluczenie. Dzięki temu we wszystkich kinach Helios na terenie całej Polski w każdy czwartek o godzinie 18:00 odbywają się specjalne pokazy polskich filmów, na które bilety kosztują tylko 10 zł.
Opis filmu:
Film opowiada o dramacie dwóch kobiet – matki i córki, związanych ze sobą trudnym uczuciem. Kluczowe dla bohaterek jest spotkanie z kimś trzecim, obcym, który staje się bliskim – doświadczonym terapeutą. Jego podstawowym narzędziem są słowa i empatia. Paweł Łoziński zaprasza nas by uczestniczyć w poufnych sesjach terapeutycznych. W intymnej rozmowie trzech osób dawne rany i głęboko ukryte emocje bohaterek powoli wychodzą na powierzchnię. Czy możliwe będzie dla nich wyjście z kręgu zadawnionych urazów? Ucięcie łączącej je pępowiny bez ryzyka utraty więzi? W bezpiecznych warunkach gabinetu terapeuta zabiera bohaterki w trudną podróż w głąb siebie i zarazem ku lepszej wzajemnej relacji. Obserwujemy z bliska duchowy proces rozsupływania narosłych węzłów. Czy jest szansa, żeby „blizna po matce” zagoiła się po obu stronach odciętej pępowiny?
Poniżej recenzja filmu przygotowana przez Łukasza Macijewskiego:
Dokumentom trudno przebić się na duży ekran. Jesteśmy przyzwyczajeni do oglądania tego rodzaju produkcji w intymnej, domowej atmosferze: w telewizji lub na DVD. Przypadek nowego filmu Pawła Łozińskiego, jednego z najważniejszych nazwisk polskiego dokumentu, jest inny. „Nawet nie wiesz jak bardzo cię kocham” zgromadził w kinach imponującą widownię, stał się też przedmiotem wielu dyskusji, analiz i polemik.
Nic dziwnego. Zapewniam, że każdy wyniesie z tego dokumentu coś dla siebie, wyjdzie z seansu odmieniony. Nie ma idealnych rodzin. To niemożliwe. Zawsze w relacjach rodzic-dziecko rodzą się mniejsze lub większe konflikty. Paweł Łoziński z wielu podobnych historii (artysta śmiał się, że wybierając bohaterów do dokumentu „sterapeutyzował” połowę Warszawy) wybrał jedną. Przed Bogdanem de Barbaro, psychiatrą i terapeutą, profesorem nauk medycznych UJ, stają dwie kobiety: matka i córka.
Obie bardzo się kochają, od początku nie mamy co do tego wątpliwości, ale ich „podwójny” monolog, przerywany mądrymi komentarzami wyrozumiałego psychiatry, to bolesna spowiedź, pełna bólu, troski, resentymentu, żalu. Chodzi w skrócie o odwieczny kłopot z komunikacją, problem niezrozumienia potrzeb i o różnicę pokoleń. Łoziński, podobnie jak we wcześniejszych filmach („Taka historia”, „Kici, kici” czy „Siostry”) nie wchodzi w rolę obrońcy czy oskarżyciela. Pokazuje problem, który nazwać i zdiagnozować może jedynie dialog, szczerość, nawet szczerość bezwzględna, oraz chęć zaleczenia ran. Dopiero na końcu tej drogi, jest szansa na to, żeby tytułowe wyznanie: „Nawet nie wiesz jak bardzo cię kocham”, będzie realnością, nie marzeniem. Miłość jest przebaczeniem. Miłość jest także nadzieją. I o tym opowiada ten znakomity film.
W następny czwartek, 17 sierpnia, w ramach Kultury Dostępnej będzie można obejrzeć film „Amok”, 24 sierpnia – film „Ostatnia rodzina”, a 31 sierpnia – „PolandJa”.