Okolice Lubina na starych pocztówkach

177

Dziś wyjątkowo prezentujemy stare kartki pocztowe nie z samego Lubina, ale z okolicznych miejscowości. Zaglądamy między innymi do Krzeczyna Wielkiego i do Rudnej.

Pocztówki pochodzą ze zbiorów W. Wiszniowskiego. Opisy do nich jak zwykle przygotował Henryk Rusewicz.

Karczowiska – Neurode

Miejscowość założona w czasach „fryderycjańskiej” pruskiej kolonizacji Śląska w drugiej połowie XVIII wieku. Położona jest przy głównej trasie z Lubina do Legnicy.

U góry po lewej gospoda Leśny Zamek. Gospoda na piętrze prowadziła pokoje gościnne dla przyjezdnych. Obrazek po prawej to droga między Lubinem a Legnicą.

Krzeczyn Wielki – Groβ Krichen

Krzeczyn Wielki to miejscowość położona około 5 km na południowy zachód od Lubina, przy drodze do Chocianowa.

Demograficzną ciekawostką jest fakt, iż przez setki lat na terenie księstwa legnickiego Krzeczyn Wielki postrzegany był jako ostoja polskości. Jeszcze pod koniec XVII wieku wieś była uważana za osadę czysto polską.

Prezentowana pocztówka to typowy „trojaczek” ukazujący trzy motywy tej miejscowości. Na zdjęciu górnym widzimy pałac Mitscherów od strony północnej. Po stronie lewej widoczny kolisty gazon z podjazdem. Na zdjęciu środkowym – prowadzona przez Paula Weldnera gospoda Goldenen Frieden. Na zdjęciu dolnym – sala widowiskowo-taneczna w przyległej do gospody świetlicy.

Raszówka – Vorderheide

Na pocztówce quasi reklamowej prezentuje się okazały pensjonat oraz kawiarnia Erika.

Pocztówka jest dwuobrazkowa. Na górze budynek pensjonatu od strony głównego wejścia. Na ganku w drzwiach stoi być może, co jest bardzo prawdopodobne, sam właściciel – Walter Barth. Przy wydaniach reklamowych taka praktyka była stosowana nagminnie. Na fotografii dolnej widać gustownie urządzone wnętrza kawiarni.

Rudna – Raudten

Rudna – Raudten to miasteczko położone około 12 km na północny wschód od Lubina, które prawa miejskie utraciło po 1945 r.

Na pocztówce ukazany jest rynek, w narożnej kamienicy ulokował się hotel Pod Złotym Lwem. Rezerwacja pokoi pod nr telefonu 186, obejmowała również rezerwację w zajeździe dla zaprzęgów. Hasłem reklamowym hotelu było: „Wysoki standard za solidną cenę”.

W głębi widać ewangelicki wówczas kościół pw. św. Katarzyny.


POWIĄZANE ARTYKUŁY