Obowiązujące od maja ubiegłego roku zmiany w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadziły nowe instrumenty aktywizacji osób bezrobotnych. Jednym z nich jest grant na telepracę. Instrument ten do tej pory nie cieszył się dużym zainteresowaniem wśród pracodawców i przedsiębiorców, ponieważ forma zatrudnienia na zasadzie telepracy jest mało znana.
W ramach grantu pracodawca może otrzymać środki na utworzenie stanowiska pracy w formie telepracy – wówczas praca może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej. Telepracę reguluje art. 67(5) kodeksu pracy.
Grant skierowany jest do pracodawców i przedsiębiorców, którzy chcą zatrudnić:
– bezrobotnego rodzica powracającego na rynek pracy, posiadającego co najmniej jedno dziecko w wieku do 6 lat,
– bezrobotnego sprawującego opiekę nad osobą zależną, który w okresie trzech lat przed rejestracją w urzędzie pracy jako bezrobotny zrezygnował z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej z uwagi na konieczność wychowywania dziecka lub sprawowania opieki nad osobą zależną.
Grant nie może zostać przyznany na utworzenie stanowiska pracy dla bezrobotnego:
– małżonka pracodawcy lub przedsiębiorcy;
– rodzica pracodawcy lub przedsiębiorcy;
– rodzeństwa pracodawcy lub przedsiębiorcy;
– dziecka własnego lub przysposobionego: pracodawcy lub przedsiębiorcy, małżonka pracodawcy lub przedsiębiorcy, rodzeństwa pracodawcy lub przedsiębiorcy.
Grant przysługuje w kwocie nie wyższej niż 6-krotność minimalnego wynagrodzenia za pracę, aktualnie jest to kwota 10,5 tys. zł.
Pracodawcy lub przedsiębiorcy, którzy otrzymali środki w ramach grantu są obowiązani do zatrudnienia skierowanego bezrobotnego przez okres 12 miesięcy w pełnym wymiarze czasu pracy lub przez okres 18 miesięcy w połowie wymiaru czasu pracy.
Grant jest udzielany zgodnie z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis.