Chowacz brukwiaczek i chowacz czterozębny pojawiły się na uprawach rzepaku ozimego. Szkodniki te pojawiają się na plantacjach wiosną, a chowacz czterozębny zaraz po pojawieniu się brukwiaczka.
Szkody powodują zarówno chrząszcze, jak i ich larwy. Żerując wygryzają otwory na liściach i uszkadzają ogonki liściowe. Larwy natomiast żerują w rdzeniu łodygi, powodując wykrzywianie, skręcanie i w efekcie pękanie łodygi w przypadku brukwiaczka. Larwy chrząszcza czterozębnego natomiast drążą korytarze w ogonkach liściowych, łodydze i szyjce korzeniowej roślin. Uszkodzone są bramą wejściową dla grzybów i patogenów.
Zabiegi zwalczające przy użyciu środków ochrony roślin wykonuje się w przypadku przekroczenia 2-4 chrząszczy na 25 roślin w przypadku brukwiaczka i 6 chrząszczy na 26 roślin w przypadku chowacza czterozębnego.
Ograniczyć ich występowanie można stosując prawidłową agrotechnikę, wysiew odmian późno wznawiających wegetację wiosną lub poprzez izolację przestrzenną od innych roślin krzyżowych i warzyw kapustnych.