Prowadząc ze sprzedawcą negocjacje zmierzające do zawarcia umowy (każdej umowy) należy pamiętać o tym, że umowa jest zawarta, gdy strony dojdą do porozumienia co do wszystkich jej postanowień, które były przedmiotem negocjacji, tylko jednomyślność w tym zakresie powoduje zawarcie umowy. Dyskutując z profesjonalistą należy więc dojść do porozumienia w każdym punkcie spornym, zarówno tym najistotniejszym (cena, termin realizacji umowy), jak i pozornie mniej istotnym (np. odcień koloru ściany).
Dlatego też umowy z udziałem konsumentów są najczęściej zawierane jako tzw. umowy adhezyjne – umowy przystąpienia. Kontrahent konsumenta (sprzedawca, usługodawca) nie negocjuje treści umowy, ale proponuje tę treść jako obowiązujący wzorzec, który może zostać przez konsumenta przyjęty w całości.
Jeśli konsument nie akceptuje tych warunków – nie zawrze umowy z danym sprzedawcą, tylko wybierze inną ofertę rynkową. Dobrym przykładem takiej umowy jest zakup chleba w wybranym sklepie, przejazd środkiem komunikacji miejskiej.
Masowość umów o charakterze konsumenckim, które dotyczą najczęściej spraw o charakterze drobnym, ewentualnie są to umowy powtarzalne, powoduje, że profesjonalista rzadko decyduje się na wybór innej drogi zawarcia umowy, chociażby wspomnianych powyżej negocjacji.
Warto jednak próbować, nie należy się krępować ani zadawania pytań, ani podawania własnych propozycji co do warunków umowy- przecież chodzi o nasze pieniądze i nasz interes. W tym jednak przypadku powracamy do zasady ogólnej – negocjujemy, a wiec musimy dojść do porozumienia w każdym punkcie, który jest dyskutowany.
Wszystkie informacje, których udziela sprzedawca lub usługodawca, są częścią zawieranej umowy. Czytajmy nie tylko to co podpisujemy, ale wszystkie dokumenty dołączone do towaru! Całość dostarczonych dokumentów tworzy umowę!