Administracja publiczna będzie musiała zapewnić niepełnosprawnym petentom możliwość skorzystania z usług tłumaczy języka migowego. Tak wynika z ustawy z 28 lipca 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się, którą uchwalił Sejm.
Według danych GUS osoby niepełnosprawne z powodu narządu słuchu stanowią 8,3 proc. niepełnosprawnych. 6,5 proc. osób w wieku 20-59 lat nie słyszy, a 4,4 proc. nie jest w stanie uczestniczyć w rozmowie nawet po zaopatrzeniu w aparat słuchowy.
Z danych Polskiego Związku Głuchych wynika, że w Polsce jest 25,7 tys. osób niesłyszących oraz 33 tys. dorosłych słabosłyszących.
Osoba niesłysząca będzie musiała zgłosić chęć skorzystania z usługi tłumacza na co najmniej trzy dni robocze wcześniej (z wyjątkiem nagłych przypadków). Instytucja powinna zapewnić jej możliwość skorzystania z usług tłumacza lub wytypować do tego zadania swojego pracownika, który zna język migowy.
Ustawa przewiduje także, że w kontaktach np. ze służbami interwencyjno-ratowniczymi lub szpitalami osoba niepełnosprawna będzie mogła korzystać z pomocy tzw. osoby przybranej. Może być to ktoś wybrany przez osobę niesłyszącą (np. członek jej rodziny).
Dzięki nowym przepisom osoby niesłyszące, członkowie ich rodzin oraz tzw. osoby przybrane zyskają prawo ubiegania się o dofinansowanie nauki wybranej przez siebie formy komunikacji migowej. Będzie ona refundowana ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.
Nowe przepisy mają wejść w życie 1 kwietnia 2012 r.