Sławomir Broniarz, prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego spotkał się z lubińskimi rodzicami i pracownikami oświaty. Okazją do jego wizyty było rozpoczęcie działalności Klubu Obywatelskiego w Lubinie. Dyskusja, w której wzięło udział kilkadziesiąt osób, w całości poświęcona była projektowanej reformie systemu edukacji w Polsce.
Oprócz szefa ZNP w spotkaniu wzięli zaproszeni eksperci: Iga Kazimierczyk z fundacji „Przestrzeń dla edukacji” i dr Tomasz Tokarz z fundacji „Edukacja w Wolności”, prowadzącej Wrocławską Wolną Szkołę „Mozaika”. Obecni byli też posłowie Platformy Obywatelskiej: Robert Kropiwnicki i Ewa Drozd.
Mimo udziału parlamentarzystów i wyraźnie widocznego szyldu PO inicjatorzy działalności Klubu Obywatelskiego w Lubinie zapewniają, że jest to przedsięwzięcie apolityczne.
– To jest inicjatywa, do której zapraszamy nie-polityków – mówi Piotr Borys, jeden z organizatorów spotkania. – Debatą o edukacji inaugurujemy cykl spotkań dotyczących najistotniejszych spraw i tematów, które będą interesowały mieszkańców Zagłębia Miedziowego. W całej Polsce do tej pory odbyło się ponad dwieście takich spotkań. Dlatego inaugurujemy Klub Obywatelski w Lubinie, żeby możliwa była otwarta, społeczna dyskusja także w tym mieście.
Pierwsze klubowe spotkanie zorganizowane zostało pod hasłem „Nie grajcie dziećmi! Co z polską szkołą?”. Wśród moderatorów dyskusji znalazł się Sławomir Broniarz, prezes Związku Nauczycielstwa Polskiego, który twierdził, że projektowana przez rząd reforma systemu edukacji, której elementem jest zwiększenie władzy kuratorów, a w konsekwencji oświatowa centralizacja, przyniesie największe straty społecznościom z małych miejscowości.
– Pracodawcą w oświacie jest szkoła, ale organem prowadzącym jest wójt, burmistrz, starosta. I nikt z nauczycieli z Lubina nie pojedzie do Warszawy na Szucha protestować przeciwko decyzji minister Zalewskiej. Wszyscy pójdą do prezydenta tego miasta. I to jest istota konfliktu, który będzie wygenerowany wiosną 2018 roku. W lutym, marcu przyszłego roku rodzice zostaną zaskoczeni nowymi obwodami szkolnym, a rok później nauczyciele po raz pierwszy spostrzegą negatywne konsekwencje zawodowe tego przedsięwzięcia, to znaczy – nie zobaczą swoich nazwisk w dokumencie „Arkusz organizacyjny szkoły”. Jesienią zaś będą wybory samorządowe – skonkludował szef ZNP. – Zmiany generowane przez minister Zalewską szkodzą polskiemu systemowi oświaty i mówię to z pełną odpowiedzialnością. Edukacja nie może być własnością jakiegokolwiek ugrupowania politycznego, partyjnego, bez względu na rozmiar sukcesu wyborczego. Myśmy już przeżyli instrumentalne traktowanie edukacji – dodał Broniarz.
Obecni na spotkaniu eksperci wskazywali, że paradoksalnie szybkie tempo reformowania oświaty przez obecny rząd ma swoje dobre strony.
– Chciałam całkiem serio podziękować minister Annie Zalewskiej, bo nigdy wcześniej dyskusja na temat jakości i kierunków rozwoju edukacji w Polsce nie zataczała tak szerokich kręgów, jak w tej chwili – mówiła Iga Kazimierczyk. – Nigdy nie było tak wielu rodziców, którzy by się interesowali wynikami badań TIMSS (Międzynarodowe Badanie Wyników Nauczania Matematyki i Nauk Przyrodniczych – przyp. red.), którzy by wiedzieli, czym jest edukacyjna wartość dodana, którzy potrafiliby wyrecytować, na którym miejscu jest Polska w badaniach PISA. Ta grupa ludzi wzrasta z dnia na dzień, właśnie dzięki minister Zalewskiej i dzięki temu, że dyskusja na temat polskiej szkoły jest tak żywa, bogata i merytoryczna. Szkoda, że pani minister tego nie słyszy – dodała ekspertka.
Podobnego zdania był dr Tomasz Tokarz, specjalizujący się w tematyce wolnej edukacji: – Może to poruszenie i zauważenie, że następuje pewien proces, który może zaburzyć naturalne funkcjonowanie społeczeństwa ze względu na politykę narzucania treści ideologicznych, będzie wstrząsem, który pokaże, jak ważna jest edukacja i myślenie o niej w perspektywie długofalowej, a nie tylko bieżących interesów politycznych – podsumował.
Organizatorzy spotkania deklarują, że poprzez taką dyskusję chcą poznać opinie rodziców, nauczycieli przedstawicieli związków zawodowych i samorządów, a następnie poszukać optymalnego rozwiązania, aby wszyscy, których dotyczą zakładane zmiany, mieli prawdziwy wpływ na polski system oświaty.