Zmiany w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadziły funkcję doradcy klienta (DK). Zgodnie z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy funkcja DK może zostać powierzona pracownikowi zatrudnionemu na jednym z czterech stanowisk: pośrednik pracy, doradca zawodowy, specjalista ds. rozwoju zawodowego lub specjalista ds. programów.
Istotą funkcji DK jest stała opieka nad klientem urzędu pracy, tj:
1. osobą zarejestrowaną w urzędzie pracy jako bezrobotny lub poszukujący pracy,
2. pracodawcą lub innym podmiotem do którego mają zastosowanie przepisy ustawy stosowane do pracodawców.
Do zadań DK należy:
1. stała opieka nad bezrobotnym lub poszukującym pracy, w szczególności ustalanie profilu pomocy, przygotowanie i nadzór nad realizacją indywidualnego planu działania, świadczenie podstawowych usług rynku pracy w formie indywidualnej oraz ułatwianie dostępu do innych form pomocy określonych w ustawie lub
2. stała współpraca z pracodawcą w zakresie pomocy określonej w ustawie, w szczególności ustalanie zapotrzebowania na nowych pracowników i pozyskiwanie ofert pracy w ramach pośrednictwa pracy oraz ułatwianie dostępu do innych form pomocy określonych w ustawie.
DK, który opiekuje się bezrobotnym lub poszukującym pracy, zwanym dalej „klientem indywidualnym”, realizuje w szczególności następujące rodzaje zadań:
1. ustala potrzeby klienta – nawiązuje kontakt z klientem, pozyskuje informacje o jego sytuacji zawodowej (doświadczenie, kompetencje, bariery uniemożliwiające wejście lub powrót na rynek pracy etc.), analizuje zgłaszane przez klienta potrzeby, analizuje sytuację na rynku pracy pod kątem potrzeb i możliwości klienta; w przypadku bezrobotnego DK ustala profil pomocy;
2. informuje o formach pomocy, które mogą być zastosowane w przypadku bezrobotnego (stosownie do ustalonego dla niego profilu pomocy) lub poszukującego pracy;
3. ustala warunki współpracy – ustala wspólnie z klientem zasady współpracy; w przypadku bezrobotnego obowiązkowo przygotowywane jest IPD, zaś w przypadku poszukującego pracy, jeśli wspólnie z klientem uznają to za celowe również może zostać przygotowane IPD; bada możliwości realizacji form pomocy odpowiadających potrzebom klienta oraz ustala z innymi pracownikami urzędu pracy lub pracownikami innych instytucji terminy udzielenia klientowi pomocy;
4. realizuje zadania związane z udzielaniem klientowi pomocy – wykonuje przewidziane dla niego w ramach współpracy z klientem zadania oraz kieruje klienta do odpowiednich pracowników urzędu pracy lub innych instytucji.
Doradca klienta indywidualnego powinien działać zgodnie z zasadami obowiązującymi przy obsłudze w ramach tzw. „jednego okienka” co oznacza, że wszystkie działania, które może zrealizować, powinien podjąć i przeprowadzić samodzielnie, oczywiście z zachowaniem zasad regulaminu obowiązującego w urzędzie. Jeśli klient wymaga specjalistycznej pomocy, której nie może mu udzielić DK, powinien on jak najszybciej skierować klienta do pracownika urzędu pracy, który mu takiej pomocy udzieli. Doradca opiekujący się klientem powinien towarzyszyć mu od dnia rejestracji w urzędzie do momentu, gdy osoba zostaje wyrejestrowana.
DK, który stale współpracuje z pracodawcą lub innym podmiotem do którego mają zastosowanie przepisy ustawy stosowane do pracodawców zwany dalej „klientem instytucjonalnym” realizuje w szczególności następujące zadania:
1. ustala potrzeby klienta – nawiązuje kontakt z klientem, pozyskuje informacje o jego sytuacji i potrzebach, w szczególności o możliwościach zatrudnienia nowych pracowników (w tym w formie zatrudnienia subsydiowanego), miejscach stażu lub przygotowania zawodowego dorosłych oraz o wymaganych od kandydatów do pracy kwalifikacjach, uprawnieniach czy umiejętnościach;
2. informuje o możliwej pomocy ze strony urzędu pracy (prezentuje klientowi wszystkie formy wsparcia przewidziane ustawą, które mogą mieć zastosowanie w jego przypadku);
3. ustala warunki współpracy – ustala wspólnie z klientem zasady współpracy, w tym częstotliwość i formy kontaktów, osoby upoważnione do stałych kontaktów, ustala ogólne warunki kierowania bezrobotnych do pracodawców, którzy zgłosili ofertę pracy;
4. realizuje zadania związane z udzielaniem klientowi pomocy – przyjmuje na bieżąco oferty pracy.