Trwa ostatni okres Wielkiego Postu, zwany Wielkim Tygodniem. Rozpoczęła go Niedziela Palmowa, a zakończy Triduum Paschalne. Każdy chrześcijanin powinien dołożyć wszelkich starań, aby obrzędy Wielkiego Tygodnia zrozumieć i brać w nich czynny udział, a przede wszystkim dawać dowód żywej wiary. O to, jak odpowiednio przygotować się do przeżywania Świąt Wielkanocnych zapytaliśmy księdza Mariusza Jeżewicza, dyrektora Liceum Salezjańskiego w Lubinie.
Wielki Post utożsamiany jest głównie z 40-dniowym umartwieniem, przygotowującym do wielkopiątkowej tajemnicy śmierci Jezusa na krzyżu. W wielu domach po Wielkim Piątku przychodzą intensywne sobotnie przygotowania do Świąt Wielkanocnych.
Zdaniem duchownego, sposób na dobre przygotowanie się do tego ważnego czasu podawany jest przez Kościół już od wieków.
– Wielki Tydzień to czas, w którym chrześcijanie przeżywają najważniejsze tajemnice wiary. W Wielki Czwartek przypominamy sobie ustanowienie eucharystii przez Pana Jezusa i ustanowienie kapłaństwa. W Wielki Piątek przypominamy sobie mękę i śmierć pana Jezusa, a w sobotę wieczorem, czyli w Wigilię Paschalną, zaczynamy radowanie się ze zmartwychwstania Chrystusa. Warto więc ten czas przeżyć w skupieniu i modlitwie, rozważając najważniejsze tajemnice naszej wiary – mówi ksiądz Mariusz Jeżewicz.
Należy przy tym pamiętać o trzech ważnych rzeczach: modlitwie, wyrzeczeniu i jałmużnie.
Duchownego spytaliśmy również o znaczenie koszyczka wielkanocnego oraz o to, co powinno się w nim znaleźć.
– Przynoszenie koszyczka z różnymi pokarmami to bardzo piękny zwyczaj. Nie ma jakichś dokładnych wytycznych, co powinno się znaleźć w tym koszyczku. Zwykle wkładamy do niego jajka, które są symbolem nowego życia, mięso, chleb, czasami chrzan, sól, bułkę. To co spożywamy w naszych domach – wylicza kapłan.
Korzystając z okazji ks. Jeżewicz złożył wiernym życzenia świąteczne: – Życzę Państwu i sobie też, żebyśmy doświadczali miłości. Miłości od Pana Boga i od innych ludzi. Bo właśnie czas Wielkiego Tygodnia i Świąt to okres, w którym możemy sobie przypomnieć, że jesteśmy kochani przez Pana Boga, bo to dla nas stał się On człowiekiem, dla nas umarł na krzyżu i dla nas zmartwychwstał. Jest to też okazja, byśmy tę miłość mogli praktykować we wspólnotach parafialnych czy naszych rodzinach.