Od wczesnych godzin rannych wierni adorują Najświętszy Sakrament w przygotowanej do tego celu kaplicy zwanej Grobem Pańskim. Wielka Sobota jest czasem żałoby po ukrzyżowanym Jezusie Chrystusie, który ma zmartwychwstać dnia trzeciego. Dziś nie odprawia się też mszy świętej. Święto obchodzone jest przez chrześcijan obu tradycji, wschodniej i zachodniej.
Tradycyjnie, dziś święci się pokarmy na stół wielkanocny. Święcenie potraw w Wielką Sobotę dawniej odbywało się na dworach szlacheckich, ponieważ poświęcone musiało być wszystko, co miało znaleźć się na świątecznym stole. Czynność ta jednak zajmowała zbyt wiele czasu proboszczom, biskupi stopniowo wprowadzili zakaz święcenia pokarmów w domach i zwyczaj ten przenieśli do kościoła. Jeszcze w okresie międzywojennym do wiejskich parafii jedzenie do poświęcenia przywożono w wielkich koszach. Obecnie w wielu miastach powstał nowy zwyczaj święcenia: nie wewnątrz, a przed kościołem, gdzie na wystawionych stołach na czas obrzędu wierni pozostawiają koszyki.
Dziś pokarmy święcą kapłani. W koszyczku wielkanocnym nie może zabraknąć jajek (symboli nowego życia), w postaci kolorowych pisanek, kraszanek; baranka (dawniej formowanego z masła lub ciasta, później cukrowego i z chorągiewką z napisem Alleluja, obecnie często z czekolady), a symbolizującego umęczonego Chrystusa oraz soli, która miała chronić przed zepsuciem. Poświęcić należy również: chleb, wędlinę, chrzan, pieprz, ciasta świąteczne. Koszyczek, najczęściej z wikliny, przystraja się listkami barwinka.
W Wielką Sobotę Kościół przeżywa tajemnicę zstąpienia Chrystusa do Otchłani. Jest to dzień ciszy i adoracji. Dopiero po zachodzie słońca wierni gromadzą się w świątyniach na liturgii Wigilii Paschalnej.
MS