Jedna z mieszkanek naszego miasta, Urszula Suszek, napisała wiersz, w którym wyraziła swój żal i smutek po śmierci pary prezydenckiej i najważniejszych w państwie polityków. Dostarczając wiersz do naszej redakcji, swoimi przemyśleniami chciałaby się podzielić z Czytelnikami portalu.
„Żałość”
Samolot się roztrzaskał! Boże, nie słyszałeś?
Znów zginęli Polacy! Czym się zadumałeś?
Byłeś chyba strudzony i sobie spocząłeś,
I właśnie w tamtej chwili chyba się zdrzemnąłeś!
Nie wysłałeś Aniołów, by ich ratowali,
By nie musieli zginąć, by nie pospadali!
Hołd chcieli złożyć zmarłym, ale nie zdążyli
Bo nagle, niespodziewanie, swe życie stracili.
Ze strachem, z przerażeniem, wołali Cię Panie.
Okaż tym, co zginęli swoje zmiłowanie!
Nie ma już ojców, matek, nie ma synów, córek,
Została sama rozpacz, a łzy płyną w górę.
Wraz z prośbą i modlitwą lecą dziś do Ciebie.
Panie, bądź Im łaskawy, przyjmij Ich do siebie!
Odeszli najważniejsi. Ojczyznę kochali.
Byli Jej wciąż potrzebni, dla Niej pracowali.
I mieli wciąż tutaj tak wiele roboty!
Dziś trwamy jak bez Ojców, Polacy – sieroty.
Nie ma tych mądrych ludzi, tej naszej Elity.
Czy włączyć chcesz Ich Panie do swej własnej świty?
Zobacz, jak teraz wszyscy żalą się przed Tobą.
Serca okryte bólem, a Polska – żałobą.
Lubin, 10.04.2010 r.
