LUBIN/KRAJ. Jakie zapisy na temat naszego regionu zawiera przyjęta Koncepcja Przestrzennego Zagospodarowania Kraju do 2030 roku, czy dokument zawiera zapisy dotyczące ochrony złóż węgla brunatnego przed zabudową niezwiązaną z energetyką, czy – tak jak mówią samorządowcy – uchwała spowoduje regres cywilizacyjny dla tysięcy mieszkańców z naszego regionu? – takie pytania skierowaliśmy do biura prasowego ministra rozwoju regionalnego. Po kilku dniach nadeszła odpowiedź.
To właśnie minister rozwoju regionalnego przedłożył w rządzie projekt KPZK. 14 grudnia dokument został przyjęty. Po tej informacji do naszej redakcji zgłosiło się wielu mieszkańców gminy Lubin, zaniepokojonych, że nie będą mogli już budować domów na tych terenach. Postanowiliśmy sprawdzić u źródła.
W imieniu ministra, otrzymaliśmy odpowiedź od Leszka Bigosa z wydziału prasowego ministerstwa. Poniżej publikujemy ją w całości.
Wprowadzenie ochrony złóż będzie wymagało określenia przestrzennego zasięgu zalegania tychże i zapisania go w bazach danych, na podstawie wykazu sporządzanego przez Rząd. Oprócz określenia przestrzennego występowania złóż (delimitacji) będą w aktach planowania przestrzennego definiowane rodzaje działań możliwych do prowadzenia na tych terenach do czasu rozpoczęcia eksploatacji złóż. KPZK 2030 nie wskazuje konkretnych lokalizacji kopalni ani granic obszarów, w jakich złoża będą chronione, a jedynie ramy i zasady planistyczne służące wspomaganiu rozwoju gospodarczego i zapobieganiu konfliktom – takim jak dotyczący potencjalnej eksploatacji węgla brunatnego.
Złoża gubińskie i legnickie przyjęta w 2009 roku Polityka energetyczna zalicza do złóż mających strategiczne znaczenie dla bezpieczeństwa energetycznego Polski, co oznacza konieczność zabezpieczenia możliwości ich eksploatacji. Obowiązek ochrony złóż wynika także z szacunku dla międzypokoleniowych praw do rozwoju społecznego i gospodarczego.
Rząd zdaje sobie sprawę, że problem budowy kopalń, w tym zwłaszcza odkrywkowych, pociąga za sobą bardzo poważne problemy społeczne. Ponieważ dotychczasowe formy i metody planistyczne nie są wystarczające dla rozwiązywania konfliktu interesów dotyczących zagospodarowania powierzchni nad złożem, polityka przestrzenna państwa zapisana w KPZK 2030 wskazuje na konieczne zmiany w dotychczasowym ujęciu ochrony złóż kopalin w planowaniu przestrzennym i praktyce zarządzania zasobami.
O możliwościach rozwoju gmin, kierunkach tego rozwoju, wprowadzeniu zakazu zabudowy i okresie jego obowiązywania będą decydować wojewoda wspólnie z samorządem, na którego terenie znajdują się złoża. Wyniki ustaleń będą wprowadzone zarówno do strategii wojewódzkich, jak i do planów zagospodarowania przestrzennego wszystkich kategorii (krajowego, wojewódzkiego, miejscowego).
