LUBIN. W Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Lubinie przy ul. Kilińskiego 25a odbywają się spotkania grupy wsparcia dla osób doświadczających przemocy w rodzinie.
Zajęcia prowadzone przez psychologa odbywają się w każdy poniedziałek od godz. 16 do 18 w pokoju 102 (na parterze).
W każdy czwartek w pokoju 112 od godz. 11.30 do godz. 15.30 przyjmuje radca prawny.
Ponadto można uzyskać informacje i wsparcie u pracowników Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Lubinie.
Jeśli doznajesz przemocy, nie lekceważ tego i zwróć się do instytucji niosącej pomoc osobom znajdującym się w kryzysie.
Przemoc występuje wszędzie: w domu, w szkole, w pracy. Jest zachowaniem, które poniża, ogranicza wolność, narusza prawa do nietykalności fizycznej, do szacunku i godności. Powoduje psychiczne i fizyczne cierpienie drugiej osoby.
Przemoc jest intencjonalnym działaniem, wykorzystuje przewagę sił i skierowana jest przeciwko osobie słabszej. Ofiara przemocy zawsze cierpi i odczuwa strach. Doświadczanie bólu i upokorzenia sprawia, że ma mniejszą zdolność do samoobrony i konstruktywnego radzenia sobie z dysfunkcjonalną sytuacją.
Przemoc powoduje szkody fizyczne, jak również trwałe i rozległe następstwa w psychice człowieka. Koszty przemocy ponosi jednostka, jak i całe społeczeństwo.
Sprawcy przemocy najczęściej sami doświadczyli przemocy. Wyróżnia ich słaby i chwiejny charakter. By przykryć i stłumić swój ból i gniew, zagłuszają go płaczem i strachem innych osób, słabszych. Przemoc niczego nie rozwiązuje, jest ucieczką od samego siebie.
Osoby agresywne nie próbują zrozumieć swojego postępowania. Pragną pokazać wyższość, posługują się agresją słowną i siłą fizyczną, aby nie ujawnić słabości psychicznej.
Celem przemocy jest wywarcie określonego wpływu na ofiarę, podporządkowanie jej i uzyskanie kontroli nad jej osobą. Ofiara rzadko doświadcza tylko jednego rodzaju nadużycia.
Przemoc może przybierać różne formy. Wyróżniamy przemoc fizyczną, psychiczną, seksualną, ekonomiczną. Ponadto w przypadku dzieci zaniedbanie opiekuńczo – wychowawcze to również rodzaj przemocy.
Przemoc fizyczna to działania polegające na użyciu siły i prowadzące do nieprzypadkowych urazów, zranień, stłuczeń, złamań, sińców i zadrapań. Zaliczamy do nich m. in.:
· bicie otwartą dłonią lub pięścią,
· bicie drugiej osoby różnymi przedmiotami,
· popychanie,
· kopanie,
· duszenie,
· straszenie bronią lub jej użycie,
· pozostawienie w niebezpiecznej okolicy,
· poparzenie.
Przemoc psychiczna to umyślne działania wykorzystujące mechanizmy psychologiczne, które powodują zachwianie się pozytywnego obrazu własnej osoby u ofiary, niskie poczucie własnej wartości, pojawienie się stanów lękowych i nerwicy.
Do przemocy psychicznej zaliczamy m. in.:
· narzucanie poglądów,
· wmawianie choroby psychicznej,
· żądanie posłuszeństwa,
· kontrola i utrudnianie kontaktów z innymi osobami,
· zawstydzanie,
· obrażanie, wyzywanie,
· deprecjonowanie,
· upokarzanie,
· grożenie,
· ograniczanie snu i jedzenia.
Przemoc seksualna polega na wymuszaniu u ofiary niechcianych zachowań w celu zaspokojenia potrzeb seksualnych sprawcy. Są to takie zachowania jak:
· zmuszanie do stosunków płciowych,
· wymuszanie na ofierze niechcianych i nieakceptowanych pieszczot i praktyk seksualnych,
· zmuszanie do kontaktów seksualnych z osobami trzecimi,
· krytyka zachowań seksualnych ofiary,
· wymuszanie sadystycznych form pożycia seksualnego,
· zmuszanie do oglądania pornografii,
· zmuszanie do prostytucji,
· gwałt.
Przemoc ekonomiczna to działania prowadzące do całkowitego uzależnienia finansowego ofiary od sprawcy. W kategorii przemocy ekonomicznej mieszczą się następujące zachowania:
· uniemożliwianie podjęcia pracy zarobkowej,
· niezaspokajanie podstawowych potrzeb materialnych rodziny,
· utrudnianie ofierze aktywności zawodowej,
· odbieranie pieniędzy,
· okradanie.
O zaniedbaniu opiekuńczo-wychowawczym dziecka mówimy wtedy, gdy nie są zaspokajane najbardziej podstawowe potrzeby dziecka przez osoby za to odpowiedzialne.
Do potrzeb tych należą m. in.:
· wyżywienie,
· ubranie,
· higiena,
· ochrona ,
· bezpieczeństwo,
· wychowanie,
· opieka lekarska.
Wyróżniamy następujące rodzaje zaniedbań:
· zaniedbanie fizyczne,
· zaniedbanie emocjonalne lub psychiczne (np. unikanie kontaktu z dzieckiem, nie interesowanie się uczuciami dziecka, minimalizowanie jego problemów),
· zaniedbanie pasywne – związane z zaniedbaniem działania np. niepodanie dziecku leków,
· zaniedbanie aktywne np. podanie niewłaściwego leku , pozostawienie dziecka w zamknięciu.
Przemoc jest przestępstwem ściganym przez prawo. Kodeks Karny w wielu artykułach odnosi się wprost do zjawiska przemocy:
· art. 207 § 1 k.k. Znęcanie się fizyczne lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny – podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat (ścigane z urzędu).
· art. 191 §1 k.k. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia – podlega karze pozbawienia wolności do lat 3 (ścigane z urzędu).
· art. 197 §1 k.k. Kto przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolności od 2 do 12 lat (ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego).
· art. 209 §1 k.k. Kto uporczywie uchyla się od wykonywania ciążącego na nim z mocy ustawy lub orzeczenia sądowego obowiązku opieki przez nie łożenie na utrzymanie osoby najbliższej lub innej osoby i przez to naraża ją na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych – podlega m. in. karze pozbawienia wolności do lat 2 (ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego).
Ściganie z urzędu polega na tym, że prokurator i policja prowadzą postępowanie niezależnie od woli i zgody osoby pokrzywdzonej. Wycofanie skargi lub odmowa zeznań nie jest podstawą do umorzenia postępowania, jeśli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniono przestępstwo.
Ściganie na wniosek polega na tym, że bez wniosku osoby pokrzywdzonej postępowanie w danej sprawie nie może być wszczęte.
