W kolejnej części cyklu o Stowarzyszeniu Lotniczym Polskiej Miedzi, opiszemy wraz ze skoczkami sposób latania. Dowiemy się, jaką pozycję przyjąć przy skoku z samolotu czy też w którym momencie otwieramy spadochron.
Ideą spadochroniarstwa jest to, iż skoczkowie latają z zamkniętymi spadochronami zazwyczaj z wysokości 3000/4000 m, ok. 1 min. – To daje nam poczucie wolności, antygrawitacji i że w jakiejś pozycji musimy latać, a wiec tak zwana płaska, tradycyjna i inne bardziej skomplikowane, a jednocześnie widowiskowe, a więc freefly, latanie na plecach, głowie, czy siedząc – komentuje Robert Jacyszyn, członek zarządu SLPM.
Latamy w pozycji poziomej (płaska), na plecach, głową w dół, siedząc, robiąc fikołki. – Praktycznie robimy przez kilkadziesiąt sekund to, co nam w duszy gra. Na odpowiedniej wysokości 1500-1300m kończymy zabawę przechodzimy do pozycji płaskiej i następuje tzw. rozejście, gdzie skoczkowie oddalają się od siebie aby bezpiecznie otworzyć spadochron – mówi Jacek Zynek, prezes SLPM.
W trakcie otwierania spadochronu następuje szarpnięcie, to znak, że spadochron otworzył się prawidłowo. – Od tego momentu szybujemy na czaszy, ciesząc się ciszą oraz widokami jakie oferuje nam ziemia z wysokości ok. 900m. Od wysokości 300m podchodzimy do lądowania. Na wysokości kilku metrów wyhamowujemy spadochron i miękko (bezpiecznie przyp. red.) lądujemy – komentuje szef stowarzyszenia.
Inną formą skoku jest skok w kombinezonie typu „wingsuit” (tzw. wiewiórka), który umożliwia szybowanie i szybkie przemieszczanie się prawie poziome na duże odległości. Aby latać w tej konfiguracji – należy wcześniej wykonać kilkaset skoków i mieć dużo doświadczenia.
Istnieją również skoki z samolotu z niższych wysokości są to tzw. skoki na celność, wykonane na dużych czaszach. Jeszcze inne to skoki na bardzo małych czaszach, z dużymi prędkościami przy lądowaniu – takie lądowanie nazywane jest ”swoopingiem”. Jest to bardzo widowiskowe, ale z uwagi na konieczną precyzję i zarezerwowane dla bardzo doświadczonych skoczków.
– Czasze spadochronów dobieramy zarówno do umiejętności skoczka, masy jego ciała, predyspozycji, a także sposobu lądowania. Dla bezpieczeństwa, oprócz bieżącej kontroli sprzętu oraz konicznych przeglądów okresowych sprzętu, wszelkie komplety spadochronowe wyposażone są w czaszę główną i spadochron zapasowy oraz komputerowy automat, którego zadaniem jest między innymi otwarcie spadochronu zapasowego nawet w sytuacji, gdyby skoczek stracił przytomność lub z jakiegokolwiek powodu nie zainicjował procesu otwierania spadochronu – podkreśla Robert Jacyszyn.
