LUBIN
Dom modlitwy „Sala Królestwa”
Chrześcijańskiego Zboru Świadków Jehowy
Protestancki ruch wyznaniowy Badaczy Pisma Świętego został zapoczątkowany przez Charlesa Taze Russela w 1872 r. w Pensylwanii (USA). Podstawowe tezy głoszone przez wyznawców tej wiary, to jeden Bóg – Jehowa, podległy mu syn – Jezus Chrystus oraz nieistnienie nieśmiertelnej duszy, która przestaje istnieć wraz ze śmiercią człowieka (antyteza Trójcy Świętej).
Historia Świadków Jehowy w Polsce sięga roku 1892, kiedy to, po powrocie ze Stanów Zjednoczonych, niejaki Oleszyński zapoczątkował działalność Badaczy Pisma Świętego. Następnym krzewicielem nowej doktryny był szwajcarski Badacz Pisma Świętego o nazwisku Bente, który w 1905 roku objął stanowisko dyrektora w warszawskiej fabryce koronek. Działania tych osób sprawiły, że już w 1915 roku zaczęto wydawać miesięcznik „Strażnica” w języku polskim. W 1920 z USA roku do Polski wrócił Jan Kusina, który szybko zorganizował grupę Badaczy Pisma Świętego w Krakowie. Pomimo usilnych starań, ruch ten rozwijał się bardzo wolno. W czasie II wojny, Gestapo aresztowało każdego, kto był uznany za Świadka Jehowy. W powojennej Polsce ruch ten był zdelegalizowany, a jego działalność prawnie zabroniona.
Oficjalnego zarejestrowania i zalegalizowania działalności Świadków Jehowy jako związku wyznaniowego dokonano dopiero 12 maja 1989 roku, za czasów rządu gen. Jaruzelskiego. Od tamtej pory w wielu zborach w kraju wybudowano szereg domów modlitwy nazywanych „Salami Królestwa”. Sala Królestwa w Lubinie została wzniesiona w latach 1993 -1995. Jest to obiekt dwukondygnacjowy, gdzie na każdej kondygnacji znajduje się sala spotkań na około 150 miejsc i biblioteka. Ponadto w budynku znajdują się dwa lokale mieszkalne i liczne pomieszczenia pomocnicze.