Coraz młodsze osoby sięgają w Polsce po alkohol. 8 na 10 nastolatków w wieku 15-16 lat w Polsce ma za sobą pierwsze doświadczenia z napojami alkoholowymi, a 30% z nich przynajmniej raz w życiu upiło się. Jak rozmawiać z dziećmi o używkach, jak uczyć je asertywności, by potrafiły mówić „nie”, a także czy wystarczy, że będziemy dawać dobry przykład swoim zachowaniem?
– Na początek polecam rodzicom kwestię edukacyjną, poczytanie i zapoznanie się z problemem używek. Najlepiej zrobić to wspólnie z naszym dzieckiem i poczytać o zagrożeniach związanych z uzależnianiami. Proponuję również zapytać młodą osobę, co ona sądzi na ten temat, jakie jest jej zdanie, warto włączyć dziecko w dyskusję – mówi Elżbieta Kowalska, specjalistka psychoterapii uzależnień w Dolnośląskim Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Lubinie.
JAK ROZMAWIAĆ Z DZIECKIEM O UŻYWKACH?
– WSPÓLNE ZDOBYWANIE WIEDZY
– ROZMOWA – RÓWNIEŻ O KONSEKWENCJACH ICH PRZYJMOWANIA
– SŁUCHANIE OPINII DZIECKA
– PRZEDSTAWIENIE ALTERNATYW
Warto dowiedzieć się dlaczego nasze dziecko jest zainteresowane tematem używek. Jedną z wielu motywacji do sięgnięcia np. po alkohol przez dzieci jest ciekawość smaku i chęć spróbowania tego, co piją dorośli, a dla nich jest zakazane. Rozmawiając z naszymi dziećmi o używkach nie warto demonizować tematu, trzeba w rzeczowy sposób powiedzieć dziecku o konsekwencjach przyjmowania używek i wytłumaczyć, dlaczego nie chcemy, by po nie sięgało.
Jako dorośli zdajemy sobie sprawę, że nie uchronimy naszych pociech przed pokusami, czy rówieśnikami, którzy zachęcają i namawiają, by sięgnąć po używki. Młodym ludziom zależy na akceptacji rówieśników więc w okresie dojrzewania stają się bardziej podatni na ich wpływy. Jak więc nauczyć nasze dziecko asertywności i mówienia „nie”? Jak pomóc i nauczyć podejmowania przemyślanych decyzji?
– Musimy budować w dziecku poczucie własnej wartości, co z kolei spowoduje, że jego samoocena wzrośnie. Przede wszystkim ogromnie ważne jest jednak dawanie dobrego przykładu. Nasze dziecko obserwuje i widzi jak zachowujemy się gdy ktoś proponuje nam, np. alkohol. Odmawiając pokazujemy młodemu człowiekowi czym jest asertywność, uczymy jednocześnie właściwych postaw – dodaje Elżbieta Kowalska, specjalistka psychoterapii uzależnień.
JAK UCZYĆ DZIECKO ASERTYWNOŚCI?
– BUDOWANIE POCZUCIA WŁASNEJ WARTOŚCI,
– ROZMOWA I BRANIE POD UWAGĘ OPINII DZIECKA
– DOCENIANIE JEGO STARAŃ I NAGRADZANIE WŁAŚCIWYCH POSTAW
– UNIKANIE PORÓWNAŃ Z INNYMI
– OTACZANIE GO TROSKĄ I ZAINTERESOWANIEM
Rodzice a pierwszy kontakt dzieci z alkoholem
Alkohol jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych substancji psychoaktywnych wśród młodzieży szkolnej – 80 proc. nastolatków w wieku 15-16 lat piło alkohol, a ponad 30 proc. doświadczyło stanu upojenia. Gdy już wiemy, że nasze dziecko sięgnęło po używkę warto zachować spokój i tu znów najważniejsza jest rozmowa.
– Zapytajmy co się stało, że podjęło taką decyzję, jakie czynniki o tym zdecydowały. Bez rozmowy nie rozstrzygniemy sytuacji, a przecież nie o to nam chodzi. Z uznaniem powodu dlaczego tak się stało, powiedzmy również o konsekwencjach, które poniesie za swoje zachowanie. Rodzice i opiekunowie muszą też jasno wyrazić, że nie zgadzają się, by dziecko sięgało po używki, ponieważ martwią się o jego zdrowie i jest to dla nas istotne i ważne – radzi Elżbieta Kowalska, specjalistka psychoterapii uzależnień w Dolnośląskim Centrum Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży w Lubinie.
Niestety w Polsce bardzo bagatelizujemy problem picia. Największe znaczenie ma społeczne przyzwolenie na picie w różnych okolicznościach. To nawet więcej niż przyzwolenie, to swojego rodzaju presja. Napojem alkoholowym najczęściej spożywanym przez nieletnich po raz pierwszy w gronie rówieśników jest piwo (zwykłe lub smakowe). Piwo smakowe piło 68% młodych przed ukończeniem 16. roku życia i aż 91% siedemnastolatków.
