Dziewięć różnych rosyjskich produkcji będzie można obejrzeć w lutym w lubińskim kinie Muza. Po raz kolejny zagości u nas Replika Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską”.
Festiwal potrwa trzy dni, od 6 do 8 lutego. Bilety na poszczególne filmy kosztują 10 zł. Jeśli ktoś chce obejrzeć wszystkie produkcje, może kupić karnet. Zapłaci za niego 45 zł. Seanse odbywać się będą w sali kameralnej Muzy.
Program:
6 lutego (piątek)
16.45 – „Geolog. Mocniej niż śmierć”
18.15 – „Ja nie wracam”
20.15 – „Długie i szczęśliwe życie”
7 lutego (sobota)
15.45 – „Jak spędziłem koniec lata”
18.00 – „Opowieści”
20.00 – „Dzień w Juriewie”
8 lutego (niedziela)
16.00 – „Biały mech”
17.45 – „Szczęśliwi ludzie”
19.30 – „Papierowy żołnierz”
O filmach:
„Geolog. Mocniej niż śmierć”
Lata 60. XX wieku. Dwaj absolwenci geologii jadą z Taszkentu do Nowosybirska na praktyki. Jednak zwyczajna podróż zamienia się w prawdziwe kino akcji ze wszystkimi jego elementami. Głównych bohaterów czeka spotkanie z lokalnymi bandytami, strzelanina, szantaż, „wyprawa” do ciemnego lasu, w którym można się np. natknąć na wilki. Zupełnie nieprzygotowani na taki obrót wydarzeń młodzi praktykanci starają się przetrwać w tej nowej sytuacji.
„Ja nie wracam”
Ania – piękna i ambitna wychowanka domu dziecka – jest kobietą sukcesu. Pisze doktorat, prowadzi na uczelni wykłady na temat twórczości Byrona, ma romans z profesorem. Jednak pewnego dnia jej życie diametralnie się zmienia. Przez kontakty z dawnym znajomym z domu dziecka zaczyna mieć problemy z policją i, aby uniknąć fałszywych oskarżeń, ukrywa się, udając bezdomną nastolatkę. Kostium nastolatki i znajomość z tak samo zdesperowaną, ale naprawdę małą Kristiną, zmieniają charakter ucieczki Ani: kobieta ponownie przeżywa młodzieńcze lata, tworząc od nowa historię swojego życia.
„Długie i szczęśliwe życie”
Bohaterem najnowszego filmu Borysa Chlebnikowa jest młody rolnik Sasza, przed którym stoi możliwość rozpoczęcia nowego, szczęśliwego życia. Akcja rozgrywa się na Półwyspie Kolskim w północno-zachodniej Rosji, gdzie urzędnicy z ramienia państwa zaczynają wykupywać działki od okolicznych właścicieli ziemskich. Dla Saszy to szansa na ucieczkę od męczącego i pozbawionego perspektyw życia na farmie ziemniaków i przeprowadzkę do miasta. Film opowiada o tragedii człowieka, który nie zgadza się brnąć przez grzęzawisko chciwości i korupcji, dlatego ryzykuje wszystkim, co jest mu drogie, by walczyć o swoje ideały.
„Jak spędziłem koniec lata”
Nagrody 2010: „Srebrny Niedźwiedź” za najlepszą rolę męską (Grigorij Dobrygin) na MFF w Berlinie, „Srebrny Niedźwiedź” za najlepszą rolę męską (Siergiej Puskepalis) na MFF w Berlinie, „Srebrny Niedźwiedź” za wybitny wkład w sztukę filmową (Paweł Kostomarow) na MFF w Berlinie.
Akcja filmu rozgrywa się na stacji polarnej, której pracownicy od kilkudziesięciu lat czuwają nad przekazywaniem ważnych danych meteorologicznych. Obecnie przebywa na niej tylko dwóch mężczyzn – kierownik stacji, doświadczony Siergiej i odbywający praktyki wakacyjne młody stażysta Paweł. Czas na stacji porządkują kolejne pomiary – co 4 godziny Siergiej i Paweł spisują wskazania liczników. Każdy z nich inaczej postrzega upływ czasu: dla Siergieja punktem odniesienia są lata spędzone za kołem podbiegunowym, perspektywa Pawła zawężona jest do kilku miesięcy.
„Opowieści”
III nagroda „Sputnik” na 7. Festiwalu Filmów Rosyjskich „Sputnik nad Polską” w Warszawie; nagroda za najlepszą reżyserię na Jameson Dublin Film Festival; nagroda im. G. Gorina za najlepszy scenariusz na 24. ORFF „Kinotawr” w Soczi.
Rękopis młodego pisarza trafia do agencji literackiej. W zagadkowy sposób zaczyna on mieć wpływ na samych pracowników oraz na wszystkich, którzy przypadkowo otwierają rękopis. Opisane historie zaczynają dziać się w rzeczywistości, a ich postaciami stają się bohaterowie filmu. Film składa się z czterech nowel przyjmujących różne formy: absurdalnej komedii, satyry społecznej, thrillera i melodramatu.
„Dzień w Juriewie”
Najlepsza rola żeńska (Ksenia Rappoport) na FFR „Kinotawr” i nagroda „Złoty Orzeł”.
Luba, piękna, wyrafinowana śpiewaczka operowa bierze kilka dni urlopu, żeby odwiedzić wraz z synem swoje rodzinne miasto Juriew. Wyjechała z Rosji wiele lat wcześniej, żeby rozwijać międzynarodową karierę. Jej syn, który jeździ z nią po całym świecie, wyrzuca jej, że poświęca mu za mało uwagi. Kiedy docierają do Juriewa, nie spotykają się z miłym przyjęciem – jakby czas zatrzymał się tam kilkadziesiąt lat temu. W pewnej chwili syn Luby znika…
„Biały mech”
Nagroda publiczności na 36. MFF w Moskwie.
Akcja filmu rozgrywa się na Dalekiej Północy, w tundrze. Tam, gdzie ludzie żyją według zasad surowej przyrody. Widz jest świadkiem wydarzeń, które trzymają go w ciągłym napięciu. Nieńcy to pradawny naród z silnym indywidualnym charakterem i wielowiekową tradycją. Głównym bohaterem filmu – Alioszką – targają uczucia, które zmuszają go do dokonania wyboru między młodzieńczą miłością a szacunkiem do pamięci przodków, której nie wolno zdradzić. To film o miłości, wierności, cierpieniu i wyborze.
„Szczęśliwi ludzie”
W samym sercu syberyjskiej głuszy, z dala od cywilizacji, 300 osób zamieszkuje małą miejscowości Bakhtia nad rzeką Jenisej – tak Werner Herzog, współautor i narrator filmu, rozpoczyna niezwykłą opowieść. Razem z filmowcami, którzy tam dotarli, obserwujemy rok z życia myśliwych, wędkarzy i innych osób zamieszkujących wioskę. Z pięknych kadrów filmu wyłania się obraz faktycznie szczęśliwych i spełnionych ludzi. Widać w nich także wielką miłość Dmitrija Wasiukowa, drugiego reżysera, do tajgi i jej mieszkańców. Malowniczym obrazom towarzyszy przepiękna, kontemplacyjna muzyka.
„Papierowy żołnierz”
Srebrny Lew za reżyserię (Aleksiej German-młodszy) na MFF w Wenecji w 2008 r.
Opowieść o kilku tygodniach życia i pracy doktora Daniły Pokrowskiego, pracownika Bajkonuru, który uczestniczy w programie przygotowawczym dla przyszłych kosmonautów. Daniła rozdarty jest między Moskwą a Bajkonurem, między żoną, piękną i wytworną Niną, a prostą i mało atrakcyjną kazachską kochanką Wierą. Nie potrafi wybrać, na którym życiu ani na której kobiecie naprawdę mu zależy. Zadręcza się również losem swoich podopiecznych. Ma bowiem świadomość, że w imię wyższych racji, jego mocodawcy zdecydują się zaryzykować, a wtedy część odpowiedzialności za nieuniknioną śmierć młodego pilota spadnie na niego.
