Czy ktoś wie, gdzie w Lubinie przed II wojną światową znajdowało się Wiatraczne Wzgórze? Dziś publikujemy między innymi pocztówkę prezentującą właśnie to miejsce. Jak co niedzielę, zachęcamy do obejrzenia starych widokówek z naszego miasta.
Wszystkie cztery pocztówki pochodzą ze zbiorów W. Wiszniowskiego. Opisy do nich jak zwykle przygotował Henryk Rusewicz.
Panorama miasta od strony zachodniej
Piękna, kolorowana pocztówka z 1901 roku. Zdjęcie zrobiono z okolicy apteki przy obecnej ul. Kopernika. W centrum widoczny jest okazały budynek ówczesnej ewangelickiej szkoły ludowej, która w niewyjaśnionych okolicznościach zawaliła się na początku lat 20. ubiegłego wieku. Na szczęście do katastrofy budowlanej doszło w nocy i nikt nie został poszkodowany.
Panorama miasta od strony południowej
Kartka pocztowa ukazuje widok na miasto od strony południowej, ale także wiatrak na Wiatracznym Wzgórzu, z którego najczęściej fotografowano ówczesny Lubin. W czasach największej prosperity takich wiatraków na tym wzgórzu było kilka. Do 1935 roku właścicielem widocznego na zdjęciu wiatraka był Kurt Neumann. Obecnie mniej więcej w tym miejscu znajduje się znany wszystkim Kielich.
Restauracja Pod Cesarskim Orłem przy obecnej ul. Marii Skłodowskiej-Curie
Na karcie pocztowej z początku ubiegłego wieku widzimy restaurację Pod Cesarskim Orłem, której właścicielem był wówczas Karl Sommer.
W latach 60., 70. i 80 ubiegłego wieku w budynku tym czynna była słynna restauracja Stylowa, bardziej znana z nieoficjalnej nazwy Pod Trupkiem, z racji bliskiego sąsiedztwa cmentarza komunalnego.
Południowo-wschodni narożnik rynku
Po lewej stronie pocztówki cztery kamienice pierzei wschodniej lubińskiego rynku.
Narożny budynek w środku, przy zbiegu ulic Liegnitzerstrasse i Steinauerstrasse, to słynna kawiarnia i cukiernia Neumanna, wiele lat później restauracja Miedzianka.
Z kolei widoczne po prawej stronie cztery kamieniczki to pierzeja południowa. W pierwszej kamienicy, z prawej strony Emil Schütze prowadził duży sklep żelazny i z artykułami gospodarstwa domowego. W kolejnej kamieniczce była piekarnia Karla Gillersta. Dalej miał swoją siedzibę damski i męski fryzjer, Erich Bessenroth. W kamienicy narożnej znajdował się sklep z wyrobami tytoniowymi oraz księgarnia Ludwiga Scholza. Mieszkał on na pierwszym piętrze, zajmując mieszkanie z czterema oknami. W oknach tych i na balkonie już od wiosny kwitły piękne pelargonie pani Scholz.